/الهام هستم؛ یک کوره نشین!/ لِخ لِخ کنان میان زباله ها را می جورد و یک گونی پاره نصیبش می شود. لبخند پیروزمندانه ای می زند و گونی را پهن می کند روی زمین. حالا می تواند با خیالی راحت یله دهد روی پودر آهک و چقدر خوش شانس است که کوره امشب روشن است؛ این یعنی امشب تا صبح گرم است. گرم و امن ...